Schronisko znajduje się w północno-zachodnim zboczu wierzchołkowej kulminacji Góry Zborów, bezpośrednio za turniczkami Młynarzy, u podstawy północnej ścianki Białej Baszty. Wyprowadza ono na łagodne w tym miejscu zbocze, porośnięte lasem bukowo-sosnowym.

Obszerny otwór schroniska ma wymiary 2,5 m. szerokości i 3 m. wysokości. W jego profilu są widoczne wymycia erozyjne. Dalej rozciąga się salka, o wymiarach 4x2 m. Na jej końcu odchodzi ku SW ciasna szczelina, zaklinowana blokami. Z tego samego miejsca ku NW prowadzi niedostępna szczelinka, kontaktująca się z powierzchnią. Ściany schroniska są łamane, pozbawione nacieków. Namulisko jest ilasto-gliniaste, przemieszane z gruzem wapiennym. Schronisko jest widne i posiada klimat analogiczny do powierzchni.

Schronisko zostało skartowane w dniu 26 lutego 1979 r. przez K. Mazika i Z. Lorka oraz opisane jako „Schronisko pod Różą”.
Plan opracowali K. Mazik, Z. Lorek i J. Zygmunt.

Mazik K. 1979 (plan, opis); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).