Ze stacji PKP Wojcieszów idąc w prawo wzdłuż torów dochodzimy do przejazdu kolejowego, przechodzimy go i widoczną ścieżką podchodzimy do góry, do granicy lasu. Dalej w lewo skos do usypanego piargu i nim w górę do ruin budynku. Tam w prawo widoczną drogą dochodzimy drogi asfaltowej (droga transportowa) na poziomie VI-tym. Skręcamy w prawo. Idąc drogą mijamy po prawej stronie budynek i taśmociąg. Dalej idąc do zakrętu za ostatnim taśmociągiem widzimy po lewej stronie zarośla i młode drzewa dochodzące aż do drogi. W nich odnajdujemy ścieżkę. Idziemy nią w górę aż do pierwszych skał, 1,5 m w lewo otwór jaskini. Przechodzimy obok otworu Jaskini Północnej Dużej i wchodzimy na poziom VII, kierując się ku Jaskini Szczelina Wojcieszowska. Na jej wysokości idziemy pod górę. Około 4 m poniżej VIII poziomu wydobywczego pod pionową skałką znajduje się otwór jaskini. Otwór jest widoczny z VI poziomu. Dojście do samego otworu dość trudne, zwiedzanie nieco uciążliwe (zacisk).

Otwór ma szerokość 0,6 m, wysokość 0,6 m, jego obrys jest nieregularny. Wejście do jaskini ciasne, na początku korytarzyka znajduje się dużych rozmiarów głaz (1,0x0,35x0,4 m). Korytarzyk wejściowy ma długość około 4 m i wysokość około 5 m. Spąg pokryty jest odłamkami skał. Ściany pokrywa polewa kalcytowa w kolorze brązowym. Korytarzyk kończy się studzienką z zaciskiem i kominkiem. Komin ma około 4,5 m wysokości. Znajduje się w nim blok skalny zaklinowany między ścianami. Ściany kominka pokryte są polewą kalcytową w kolorze brunatnym, występują tu także drobne formy naciekowe. Studzienka zaczyna się zaciskiem, o wymiarach 0,5x0,8 m i ma głębokość 3 m. Ścianki studzienki pokryte formami grzybkowymi, występują też małe draperie. Szata naciekowa ma zabarwienia ciemnobrązowe. Dno studzienki pokrywają większe i mniejsze odłamki skalne, wymieszane z gliną krasową. W kierunku południowym studzienka kończy się szczeliną, niemożliwą do przejścia. Na dnie studzienki wykonano wykop o głębokości ok. 1,4 m. Dalsze przejście blokują duże bloki skalne, pod którymi znajdują się pustki. Wyczuwa się tu lekki przewiew powietrza.
Jaskinia typu szczelinowego rozwinęła się na pęknięciu tektonicznym w kierunku N-S,  w dolnokambryjskich marmurach.

W kwietniu 1990 r. F. Kramek penetrując skarpę między VII i VIII poziomem, ponad Jaskinią Szczeliną Wojcieszowską, kilka metrów poniżej VIII poziomu, znalazł mały otwór pod pionową skałką. W dniu 01.05.1990 r. F. Kramek i W. Kramek odkopali wejście do jaskini.

Po spenetrowaniu jaskinię skartowano i nazwano Małą Szczeliną Kalcytową, ze względu na duże ilości polewy kalcytowej i ciasnotę. W 2014 r. dane zaktualizował A. Szynkiewicz.

Plan opracował F. Kramek.

Jaskinie Sudetów 1996 (plan i opis pod nr. S-5.16); Zyzańska H., Szynkiewicz A. 2003a,b (wzmiankowana).