Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Z Doliny Kościeliskiej podchodzimy czerwono znakowanym szlakiem prowadzącym na Ciemniak pod Gładkie Upłaziańskie. W miejscu, gdzie szlak trawersuje żleb spadający do Małej Świstówki zbaczamy ze szlaku na perć biegnącą trawersem nad krawędzią Wielkiej Świstówki w kierunku Kotła Mułowego. Percią dochodzimy do centralnej części krawędzi, którą Twarda Ściana opada do Wielkiej Świstówki. Aby dostać się do Jaskini Zapylnej należy wykonać ok. 120 metrowej długości zjazd w linii prostej centralną częścią Twardej Ściany, mijając po 80 m zjazdu otwór Jaskini Niespodzianka T.E-11.66, do niewielkiej, ale wygodnej półki, gdzie znajduje się otwór jaskini

Do wnętrza prowadzi niewielkich rozmiarów trójkątny otwór. Początkowo ciasny, meandrujący korytarzyk o gładkich, mytych ścianach staje się szeroki i niski. Po dwóch ostrych zakrętach, poprzez 2-metrowej głębokości próg a następnie ciasny przełaz doprowadza do obszernej, 9 m głębokiej studni. Jej dno stanowi sala o stromo wznoszącym się dnie, o wymiarach 5x2 m (w najszerszym miejscu), zasłana gruzem wapiennym i dużymi blokami. W górnej, końcowej części zwężając się przechodzi w korytarz zablokowany w całości zawaliskiem.
Jaskinia powstała w wapieniach malmoneokomu jednostki Żdziarów (fałd Czerwonych Wierchów).
W okresie letnim we wstępnym korytarzyku wyczuwa się wyraźny przepływ powietrza w głąb jaskini. Wstępne partie są suche, natomiast sala poniżej studzienki jest mocno wilgotna. Światło dzienne sięga do drugiego zakrętu korytarzyka wstępnego.
Nie były prowadzone obserwacje pod kątem występowania flory i fauny.

Jaskinia została odkryta przez E. Wójcik 15.06.2003 r. podczas kolejnych zjazdów poniżej Jaskini Niespodzianki. Tego samego dnia J. Kućmierz, A. Stępień, T. Snopkiewicz odkryli korytarzyk doprowadzający do studni, a następnie pokonując zagruzowany i ciasny właz do studni, zjechali na jej dno. 20.06.2003 r. J. Kućmierz, A. Stępień, T. Snopkiewicz podjęli próbę przedostania się poniżej dna studni oraz poznania kontynuacji korytarza w górnej części sali - bez rezultatu.
Otwór jaskini wcześniej był zlokalizowany z Wielkiej Świstówki przez A. Ciszewskiego.

Dokumentację jaskini sporządził w czerwcu 2003 J. Kućmierz.
Plan opracował J. Kućmierz.

Kućmierz J. 2003 (plan i opis); Nowak J. 2006 (wzmiankuje); Nowak J. 2010 (wymienia); Jaskinie TPN 2016 (plan i opis inwentarzowy).