Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Upłazkowa Szczelina |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | T.E-09.44 |
Region | Tatry |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°52′38,75″, φ: 49°14′15,43″ |
Gmina | Kościelisko (gm. wiejska) |
Powiat | tatrzański |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | SW |
Pozostałe otwory | |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 1490 |
Wysokość względna [m] | 320 |
Głębokość [m] | 0 |
Przewyższenie [m] | 1 |
Deniwelacja [m] | 1 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
6,80
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Dolina Kościeliska, na prawym orograficznie zboczu środkowej części Wąwozu Kraków, w Upłazkowej Turni. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Dnem Wąwozu Kraków dochodzimy do rozszerzenia zwanego Rynkiem Krakowskim. Stąd stromo do góry idziemy pod przewieszonymi skałami Ptakowej Turni ścieżką wiodącą na Przełączkę za Saturnem. Dochodzimy do szerokiego piargu opadającego spod Upłazkowej Turni i dalej podchodzimy stromo wzdłuż piargu do zwężenia Upłazkowego Kotła. Stąd w lewo wspinamy się stromym żlebem prowadzącym na Upłazkowi Wrótka. Po osiągnięciu półki pod przewieszoną ścianą wspinamy się wzdłuż szczeliny do widocznego, dużego otworu Upłazkowej Koleby T.E-09.43 (trudności III). Stąd dalej zachodem ok. 30 m do otworu Upłazkowej Szczeliny (trudności I-II). Dojście trudne wymaga użycia sprzętu i znajomości technik wspinaczkowych, zwiedzanie łatwe
|
Opis jaskini |
Otwór ma kształt skośnie nachylonego w lewo, wąskiego trójkąta. Za otworem po prawej stronie opada niewielki korytarzyk zakończony ślepo. Po lewej znajduje się skośna wnęka. Schronisko rozwinęło się na szczelinie międzyławicowej w wapieniach urgonu autochtonicznej serii wierchowej. Wewnątrz jest widno i sucho, a na końcu korytarzyka po prawej wilgotno. Szczelina w całości znajduje się w zasięgu powierzchniowych zmian atmosferycznych. Przy otworze rosną glony, porosty, mchy, paprocie i rośliny zielne. Fauna nie była obserwowana. |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Do wcześniej zlokalizowanego, dobrze widocznego otworu dotarli J. Nowak i M. Pindel 23 lipca 2006 r. Wtedy też sporządzony został plan i opis obiektu. |
Historia dokumentacji |
Dokumentację opracował K. Recielski na podstawie materiałów J. Nowaka. Plan wg J. Nowaka. |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Nowak J. 2006a (dane lokalizacyjne, morfometryczne, plan, informacje o osadach, florze i faunie); Jaskinie TPN 2016 (plan i opis inwentarzowy).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Krzysztof Recielski |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2014 |
Grafika, zdjęcia |
![]() |