Jaskinia zlokalizowana jest w południowo-zachodniej ścianie Skałki Geologów, w obrębie nieczynnego kamieniołomu Kadzielnia w centrum miasta. Dojście w okolice otworów jaskini prowadzi ścieżką biegnącą od ulicy Krakowskiej w kierunku szczytu Skałki Geologów, z pod szczytu zaś na zachód eksponowanowaną dróżką do widocznego z daleka wejścia Jaskini Jeleniowskiej. Stąd do dolnego otworu (1) jaskini należy przejść około 10 m eksponowaną półką skalną w kierunku wschodnim a następnie po stromej ścianie zjechać na linie około 10 m w dół. Dojście do górnego otworu (2) jaskini możliwe jest przez Komin Geologów. Dojście jest eksponowane, wymaga użycia liny, zwiedzanie bez trudności. Dostęp do jaskini możliwy jest po uzyskaniu zezwolenia Regionalnego Konserwatora Przyrody w Kielcach.

Otwory jaskini są sztuczne. Dolny otwór (1) jest owalny, szerszy na górze (do 2 m), wysokości 2,1 m. Otwór górny (2) jest również owalny, ma wysokość 0,9 m, szerokość 1,7 m. Za otworem 1 rozwija się kilkumetrowy korytarzyk krasowy wznoszący się stromo do góry i doprowadzający do niewielkiej salki o wysokości do 1,6 m i długości 4 m z dnem pokrytym gliniastym namuliskiem. W części południowej salki znajduje się wejście do ciasnego, poziomego kanału krasowego łączącego się otworem 2 z powierzchnią.
Jaskinia występuje w obrębie wapieni dewonu górnego (franu). Jest formą krasową rozwiniętą wzdłuż szczelin ciosowych. Przed rozcięciem przez eksploatację stanowiła jeden system krasowy z Kominem Geologów.
Obiekt jest suchy, rozproszone światło sięga końca korytarza za otworem 1 oraz kilka metrów w głąb korytarza przy otworze 2. Mchy i porosty występują na ścianach korytarza w odległości do 2 m od otworu 1. Przy tym otworze rosną też trawy, w korytarzu za nim na namulisku pojawiają się grzyby. W otworze 2 rośnie drzewo i trawy. Faunę reprezentują muchówki, pająki, motyle z gatunku rusałka pawik Inachis io (L.) oraz ślimaki świdrzykowate (Clausiliidae).

Otwory jaskini zostały odsłonięte podczas eksploatacji wapieni. Jaskinia została wspomniana przez Wołoszyna (1962a) oraz Wołoszyna i Wójcika (1965).

Dokumentację jaskini sporządził 17.08.1996 r. A. Kasza. Lokalizację otworu jaskini wykonał 14.10.2008 r. A. Kasza przy pomocy odbiornika GPS Map60CSx. Zaktualizował A. Kasza w 2009 r.
Plan opracował A. Kasza.

Wołoszyn B.W. 1962a (brak nietoperzy); Wołoszyn B.W., Wójcik Z. 1965 (ogólna lokalizacja); Wołoszyn B.W. 1977 (ogólna lokalizacja); Jaskinie Regionu Świętokrzyskiego 1996 (dokumentacja, plan); Paszkowski M. 2001 (krótki opis, plan, lokalizacja na fotografii Skałki Geologów); Kasza A. 2005a (szkic położenia w Skałce Geologów); Wąsikowski A. 2007 (wzmianka).

Myśluk J., Saltarski W. 1986; Wołoszyn B.W., Wołoszyn K.P. 1990.