Dane szczegółowe jaskini
| Nazwa | Jaskinia pod Fałdem |
| Inne nazwy | |
| Nr inwentarzowy | G-1.32 |
| Region | Region Świętokrzyski |
| Współrzędne WGS84 | λ: 20°35′18,00″, φ: 50°53′13,00″ |
| Gmina | Kielce (gm. miejska) |
| Powiat | Kielce |
| Województwo | świętokrzyskie |
| Właściciel terenu | Komunalny | Rezerwat przyrody Ślichowice |
| Podstawa ochrony | |
| Ekspozycja otworu | ku górze |
| Pozostałe otwory | |
| Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 265 |
| Wysokość względna [m] | 15 |
| Głębokość [m] | 5 |
| Przewyższenie [m] | 0 |
| Deniwelacja [m] | 5 |
|
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
11
|
| Rozciągłość horyzontalna [m] | |
| Położenie geograficzne | Miasto Kielce, nieczynny kamieniołom Śluchowice (Ślichowica) w zachodniej części miasta. Jaskinia znajduje się w ścianie wschodniej zachodniego wyrobiska śluchowickiego. Wejście do niej leży w północnej części ściany, około 10 m nad dnem wyrobiska i jest niewidoczne z dna kamieniołomu. |
| Opis drogi dojścia do otworu |
Dojście prowadzi ścieżką trawersującą ścianę. Dojście wymaga łatwej wspinaczki, przy zwiedzaniu jaskini przydatna jest lina. Dostęp do jaskini możliwy jest po uzyskaniu zezwolenia Regionalnego Konserwatora Przyrody w Kielcach.
|
| Opis jaskini |
Sztuczny otwór o wymiarach 1,2 m i 0,5 m prowadzi do studzienki o głębokości 4,2 m. W dolnej części studzienka rozszerza się i przechodzi w krasową salkę o długości 7 m, szerokości 1,5 m i wysokości 3 m. Na ścianach komory widoczne są liczne formy korozyjne, których kształt odzwierciedla litologię skał (naprzemianległe występowanie łupków i wapieni). Dno salki obniża się ku północy. Tworzy go namulisko gliniasto-piaszczyste miejscami z drobnym gruzem.
Jaskinia występuje w obrębie wapieni płytowych i łupków górnego dewonu (franu). Jest formą krasową powstałą wzdłuż pionowej szczeliny o południkowym biegu. Światło sięga do końca komory. W okresie opadów część jaskini leży bezpośrednio w strefie kapania wody. Faunę reprezentują pająki, komary i inne muchówki. Flory nie stwierdzono. Na dnie jaskini zalegają liczne śmieci. |
| Historia badań |
|
| Historia eksploracji |
Otwór jaskini odsłonięty został podczas eksploatacji wapieni, która prowadzona była w wyrobisku do 1970 r. Studnia znana i odwiedzana co najmniej od 1984 r. (Myśluk, Saltarski 1986 - arch.).
|
| Historia dokumentacji |
Dokumentację jaskini sporządzili 17.02.1991 r. Z. Grzela i A. Kasza. Lokalizację otworu schroniska wykonał 2.04.2009 r. A. Kasza przy pomocy odbiornika GPS Map60CSx. Zaktualizował A. Kasza w 2009 r.
Plan opracowali Z.Grzela i A.Kasza. |
| Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
| Literatura |
Jaskinie Regionu Świętokrzyskiego 1996 (dokumentacja, plan).
|
| Materialy archiwalne |
Myśluk J., Saltarski W. 1986; Grzela Z. 1991.
|
| Autorzy opracowania | Andrzej Kasza |
| Redakcja | Jerzy Grodzicki |
| Stan na rok | 2013 |
| Grafika, zdjęcia |
plan i przekrój
|
Nazwa:
Autor:
Data wprowadzenia: