Dane szczegółowe jaskini
| Nazwa | Duża Dziurawa Studnia |
| Inne nazwy | |
| Nr inwentarzowy | G-5.11 |
| Region | Region Świętokrzyski |
| Współrzędne WGS84 | λ: 20°18′59,00″, φ: 50°48′32,00″ |
| Gmina | Małogoszcz (gm. miejsko-wiejska) |
| Powiat | jędrzejowski |
| Województwo | świętokrzyskie |
| Właściciel terenu | Skarb Państwa (Lasy Państwowe) | Pomnik przyrody |
| Podstawa ochrony | |
| Ekspozycja otworu | ku górze |
| Pozostałe otwory | 2 - ku W, 392 m n.p.m. |
| Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 295 |
| Wysokość względna [m] | 75 |
| Głębokość [m] | 3,50 |
| Przewyższenie [m] | 0 |
| Deniwelacja [m] | 3,50 |
|
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
7,50
|
| Rozciągłość horyzontalna [m] | |
| Położenie geograficzne | Bocheniec. Studnia znajduje się w obrębie skalnej grani w północnej części góry Czubatki, około 130 m na północ od północnego (niższego) szczytu góry (10 m na północ od Małej Dziurawej Studni). |
| Opis drogi dojścia do otworu |
Dojście prowadzi od mostu na Łośnej w Bocheńcu w górę zbocza na grzbiet, następnie ścieżką grzbietową na północ. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
|
| Opis jaskini |
Otwory studni są naturalne. Górny (1) o soczewkowatym kształcie i długości 2,5 m otwiera studnię w grani grzbietowej. Otwór 2, duży, trójkątny, wysokości 3-4 m zlokalizowany jest w dolnej części studni i wyprowadza z niej do podnóża ściany skalnej. Obiekt jest prawie pionową, obszerną studnią. Jej dno pokrywa gruz skalny z glebą. Studnia występuje w wapieniach górnej jury i jest formą o założeniach krasowych (szczątkowym fragmentem starego, zniszczonego systemu pustek krasowych), obecnie częściowo zawaliskową. Na ścianach widoczne są miejscami ślady rzeźby krasowej, zaś w szczelinach - drobne "grzybki" naciekowe. Obiekt całkowicie widny, mokry podczas opadów, nie noszący cech specyficznych dla pustek podziemnych. Na ścianach i dnie studni rosną glony, mchy, paprocie oraz nasienne rośliny zielne. W studni licznie występują owady. Sanocka-Wołoszyn (1964) znalazła w Dziurawych Studniach dwa gatunki pająków: Pardosa sp., Anyphaena accantuata (Walck.). |
| Historia badań |
|
| Historia eksploracji |
Studnia była wzmiankowana przez Wołoszyna i Wójcika (1965). |
| Historia dokumentacji |
Dokumentację jaskini sporządzili 4.03.1996 r. J. Gubała, A. Kasza i J.Urban (Jaskinie Regionu Świętokrzyskiego 1996). Lokalizację otworu jaskini wykonał 19.04.2009 r. A. Kasza przy pomocy odbiornika GPS Map60CSx. Zaktualizował A. Kasza w 2009 r. |
| Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
| Literatura |
Sanocka-Wołoszyn E. 1964 (pająki); Wołoszyn B.W., Wójcik Z. 1965 (ogólna lokalizacja); Wołoszyn B.W. 1977 (ogólna lokalizacja); Jaskinie Regionu Świętokrzyskiego 1996 (dokumentacja, plan).
|
| Materialy archiwalne |
Wołoszyn B.W., Wołoszyn K.P. 1990.
|
| Autorzy opracowania | Jan Urban, Andrzej Kasza |
| Redakcja | Jerzy Grodzicki |
| Stan na rok | 2013 |
| Grafika, zdjęcia |
plan i przekrój
|
| Obiekt w serwisie Geostanowiska |
Geostanowisko
|